Οδοντικές αποκαταστάσεις

Η τερηδόνα είναι μια πάθηση των δοντιών, που καταστρέφει τις σκληρές δομές του δοντιού (αδαμαντίνη και οδοντίνη). Ο οδοντίατρος θα πρέπει να αφαιρέσει το τμήμα που έχει προσβληθεί απο την τερηδόνα, και να προβεί στην επανασύσταση του δοντιού χρησιμοποιώντας ειδικά οδοντιατρικά υλικά. Αν όμως η τερηδόνα δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, η βλάβη μπορεί να γίνει τόσο μεγάλη ώστε το δόντι θα πρέπει να εξαχθεί. Ενα ή περισσότερα δόντια μπορεί να χαθούν και λόγω περιοδοντικής νόσου ή κάποιου τραυματισμού, επηρεάζοντας τη δυνατότητα του ασθενή να μασά και να μιλά σωστά. Σε αυτές τις περιπτώσεις απαιτείται η χρήση προσθετικών αποκαταστάσεων που θα αντικαταστήσουν τα χαμένα δόντια.

Ανάλογα με το είδος του προβλήματος, μια οδοντιατρική αποκατάσταση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανασύσταση ενός δοντιού ή για την αντικατάσταση περισσότερων ή όλων των δοντιών.

• Τα σφραγίσματα, ένθετα, και στεφάνες προορίζονται για την αποκατάσταση των βλαβών σε μεμονωμένα δόντια και την ανασύσταση της δομής τους. Αντικαθιστούν τον κατεστραμμένο ιστό του δοντιού, και επαναφέρουν την αισθητική και τη λειτουργία του.
• Οι γέφυρες και τα εμφυτεύματα δοντιών χρησιμοποιούνται για την πλήρη αντικατάσταση ενός ή περισσοτέρων δοντιών που λείπουν (προσθετικές αποκαταστάσεις).
• Οι ολικές και μερικές οδοντοστοιχίες βοηθούν στην αποκατάσταση της λειτουργικότητας του στόματος όταν λείπει μεγάλος αριθμός ή και όλα τα δόντια.

Οι οδοντικές αποκαταστάσεις μπορούν να χωριστούν σε δύο κατηγορίες: άμεσες και έμμεσες.

• Οι άμεσες οδοντιατρικές αποκαταστάσεις τοποθετούνται στο οδοντιατρείο απευθείας στο στόμα του ασθενούς. Τέτοιες είναι τα συνηθισμένα σφραγίσματα από αμάλγαμα ή συνθετική ρητίνη. Η διαδικασία μπορεί να ολοκληρωθεί σε μία επίσκεψη στον οδοντίατρο.
• Οι έμμεσες οδοντιατρικές αποκαταστάσεις παρασκευάζονται σε οδοντοτεχνικό εργαστήριο χρησιμοποιώντας ένα αποτύπωμα των δοντιών του ασθενούς που ετοιμάζεται από τον οδοντίατρο. Απαιτούνται τουλάχιστον δύο ή περισσότερες επισκέψεις στο οδοντιατρείο. Μία επίσκεψη χρειάζεται για να προετοιμαστεί το δόντι και να ληφθεί το αποτύπωμα που θα σταλεί στό οδοντοτεχνικό εργαστήριο. Τουλάχιστον μια ακόμη επίσκεψη απαιτείται για την εφαρμογή της τελικής αποκατάστασης. Οι έμμεσες αποκαταστάσεις περιλαμβάνουν τα ένθετα και επένθετα, στεφάνες, γέφυρες, όψεις και οδοντοστοιχίες.

Το κατάλληλο είδος της οδοντιατρικής αποκατάστασης για κάθε περίπτωση καθορίζεται από τον οδοντίατρο μετά από την εξέταση, ανάλογα με την έκταση και τη μορφή της δομικής βλάβης του δοντιού. Ο τύπος του υλικού που θα χρησιμοποιηθεί εξαρτάται από τα χαρακτηριστικά της κάθε περίπτωσης, τις αισθητικές απαιτήσεις του ασθενούς, και τυχόν οικονομικούς περιορισμούς.

Τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα είδη οδοντικών αποκαταστάσεων είναι:

Σφραγίσματα

Τα σφραγίσματα (εμφράξεις) είναι η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη μέθοδος οδοντιατρικής αποκατάστασης μετά απο μια τερηδόνα. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αποκατάσταση της κατεστραμμένης αδαμαντίνης και οδοντίνης σε νεογιλά ή μόνιμα δόντια. Τα σφραγίσματα είναι άμεσες αποκαταστάσεις που εφαρμόζονται απευθείας στο δόντι στο οδοντιατρείο, συνήθως σε μία μόνο επίσκεψη. Υπάρχουν δύο βασικοί τύποι εμφράξεων:

• Εμφράξεις αμαλγάματος. Πρόκειται για τα γνωστά γκρίζα σφραγίσματα, που προτιμώνται για την έμφραξη επιφανειών των πίσω δοντιών που πρέπει να αντέχουν την πίεση της μάσησης.
• Εμφράξεις συνθετικής ρητίνης. Γνωστές και ως αισθητικές εμφράξεις ή λευκά σφραγίσματα προσφέρουν καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα γιατί ταιριάζουν με το χρώμα των φυσικών δοντιών.

Ένθετα και Επένθετα

Τα ένθετα και επένθετα είναι έμμεσες οδοντικές αποκαταστάσεις και χρησιμοποιούνται για να αντικαταστήσουν την κατεστραμμένη λόγω τερηδόνας αδαμαντίνη στη μασητική επιφάνεια γομφίων ή προγομφίων. Η κύρια διαφορά από το σφράγισμα είναι ότι προετοιμάζονται στο εργαστήριο και στη συνέχεια τοποθετούνται στο στόμα. Συνήθως χρησιμοποιούνται για αποκαταστάσεις που είναι πολύ εκτεταμένες ώστε να μην μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα απλό σφράγισμα, αλλά όχι τόσο πολύ που να απαιτούν τη χρήση στεφάνης.

Οδοντιατρικές στεφάνες (θήκες)

Μια οδοντιατρική στεφάνη είναι μια έμμεση προσθετική αποκατάσταση που αντικαθιστά ολόκληρο το ορατό μέρος του δοντιού (μύλη). Οι στεφάνες ή θήκες προτιμώνται για την αποκατάσταση εκτεταμένων βλαβών των δοντιών, όπου δεν επαρκεί ένα σφράγισμα ή ένα ένθετο. Επίσης χρησιμοποιούνται σε γέφυρες και εμφυτεύματα για την αντικατάσταση δοντιών που λείπουν. Οι στεφάνες παρασκευάζονται στο οδοντιατρικό εργαστήριο, χρησιμοποιώντας χρυσό, κράματα μετάλλων, πορσελάνη ή σύνθετη ρητίνη.

Οδοντιατρικές Γέφυρες

Οι οδοντιατρικές γέφυρες βοηθούν για να καλυφθούν τα κενά στο στόμα όταν ένα ή περισσότερα μόνιμα δόντια έχουν χαθεί ή εξαχθεί. Είναι σταθερές προσθετικές αποκαταστάσεις από ένα ή περισσότερα τεχνητά δόντια που στηρίζονται σε 2 στεφάνες τοποθετημένες στα παρακείμενα δόντια εκατέρωθεν του κενού χώρου.

Τεχνητές Οδοντοστοιχίες

Οι τεχνητές οδοντοστοιχίες είναι αφαιρούμενες προσθετικές αποκαταστάσεις που αποτελούνται από τεχνητά δόντια από πορσελάνη ή συνθετική ρητίνη τοποθετημένα σε μια πλαστική βάση που προσομοιώνει τα ούλα. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν όταν λείπουν όλα τα δόντια (ολικές οδοντοστοιχίες ) ή για να αντικαταστήσουν μια σειρά απο ελλείποντα δόντια (μερικές οδοντοστοιχίες).

Οδοντικά Εμφυτεύματα

Τα οδοντικά εμφυτεύματα είναι μικρές κυλινδρικές συσκευές με σπείρωμα που κατασκευάζονται από τιτάνιο και παίζουν το ρόλο μιας τεχνητής ρίζας δοντιού. Χρησιμοποιούνται για την αντικατάσταση των φυσικών δοντιών που έχουν χαθεί. Τοποθετούνται χειρουργικά στην γνάθο υποκαθιστώντας τη ρίζα του δοντιού που λείπει και παρέχοντας μια σταθερή βάση για να στηριχθεί μια οδοντιατρική αποκατάσταση (στεφάνη, γέφυρα ή οδοντοστοιχία).